Το δεντρακι της γειτονιας.......

Ο κυρ Μανώλης είναι ίσως ο μόνος συνταξιούχος στην γειτονιά μας…….

Τις προάλλες μου χτύπησε την πόρτα και με αυστηρό ύφος μου λέει…..

-Θες να πας αύριο στην δουλειά?

- φυσικά …….. του απάντησα γεμάτη απορία

- Ε τότε πάνε σβήσε τα φώτα από το αυτοκίνητο σου…..

Μας προσέχει όλους…..

Είναι ίσως ο μόνος που θα πει καλημέρα.. καλησπέρα.. καληνύχτα όταν σε συναντήσει…..

Έχει κάνει μπαξέ σε ένα κενό οικόπεδο στη γειτονιά…..

Φέτος …..

Στόλισε και το δεντράκι της γειτονιάς…..

Καμάρωνε όταν με είδε να το βγάζω φωτογραφία……

- Εγώ το στόλισα μου λέει….. θα το ξαναστολισω σε λίγες μέρες πάλι γιατί χάλασε……

Μπορεί τα σπίτια γύρω γύρω να φεγγοβολουν από τα λαμπιόνια....

Μπορεί τα άλλα δέντρα να είναι πολύ γκλαμουρατα....

Αλλά αυτό είναι φτιαγμένο με πολύ αγάπη....

και αυτό έχει τελικά σημασία.....

Καλά Χριστούγεννα σε όλους

Ενα καρβελι ψωμι.......

Τις τελευταίες μέρες ήθελα να ουρλιάξω….

Να τσιρίξω…

Να γελάσω…..

Να κλάψω…..

Εν ολίγης δεν ήξερα τι ήθελα…..

Ξινό… γλυκό… αλμυρό…. Τι από όλα?

Και τι θα βοηθούσε η οποιαδήποτε γεύση?

Όταν έφτασα λοιπόν στη μέση του πουθενά και βρήκα ένα φουρνοζαχαροπλαστειο…..

Αγόρασα από όλα… γλυκά… αλμυρά .. ψωμί……

Μετά ήθελα να περπατήσω πάνω στην άμμο….

Σκέφτηκα ότι θα μου κάνει καλό η επαφή και η δύναμη της γης…. Της φύσης… του νερού….

Και όπως ξέρουμε τπτ δεν είναι τυχαίο…..

Η διάθεση αλλάζει με λίγα και απλά…..

Όπως ένα καρβέλι ψωμί….

Ήταν εκεί που σταμάτησα για να γεμίσω τις μπαταρίες μου...

έφαγαν ένα καρβέλι ψωμί...

χαϊδευτικάν.....

και εξαφανίστηκαν...

Şerefe enemy ……. Στην υγεία μας εχθροί…….

Έχω την εντύπωση πως ο τίτλος αυτού του μπλοκ……..

Δόθηκε για ακριβώς αυτό εδώ το ποστ………

Ταξίδι(α) και ΤΑ ΞΥΔΙΑ ……..

Έχω την εντύπωση ότι κάπου ανάμεσα στις ανατολίτικες γεύσεις……..

Στα χαρούμενα πρόσωπα…….

Στις ευτυχισμένες ματιές…….

Στις ζεστές αγκαλιές…….

Στις θερμές χειραψίες……..

Στις ανακατεμένες μυρουδιές……

Στα γλυκά χαμόγελα……..

Στις πολύχρωμες μαξιλάρες……

Και στο δροσερό αεράκι που έφερνε ο Βόσπορος…….

Κάπου εκεί ……… τελείωσε το Efe Raki …..

Εκεί ακριβώς…….. και όχι κάπου εκεί ……

Πριν 5 χρόνια πάντρεψα την Γωγώ και τον Δημήτρη……….

Εκεί ακριβώς ……….

Στο ίδιο τραπέζι……..

Mε θέα την θαλασσα του μαρμαρά……..

Eυχηθήκαμε όλοι μαζί ………

να ξαναβρεθούμε πιο σύντομα αυτή την φορά …….

Γιατί ήταν από τις μέρες αυτές ……….

Που γεμίζει η ψυχή σου …….

Φέτος...........

Μερικές φορές στη ζωή μας……

Πάμε κόντρα σε κάτι που ,,πρέπει ,, ή ,,δεν πρέπει ,, να γίνει…….

Ξεχνάμε το ,,θέλω,, και το αντικαθιστούμε με εγωισμούς και μικροπρέπειες…….

Μετά το μετανιώνουμε…..

Έχω παρατηρήσει πως όταν το μετανιώσουμε …..καλό είναι να το διορθώσουμε….

Τρόποι υπάρχουν πάντα και παντού……..

Γιατί αλλιώς ………. Η ζωή…. Θα βρει τρόπο να μας πάει κόντρα και αυτή……

Σε άλλους τομείς…… σε άλλο επίπεδο……

Φέτος δεν ξέχασα όπως κάθε χρονιά να ευχηθώ με τον δικό μου τρόπο……

Φέτος λέω πολλές φορές ,,δόξα τον θεό,, και δεν ξέρω αν είναι επειδή μεγαλώνουμε ή επειδή φτάνουμε στα όρια μας…..

Φέτος θα κάτσουμε μετά 5 χρόνια στο ίδιο τραπέζι……. Και νομίζω και θέλω να είναι από τις πιο ωραίες στιγμές μας……….

Φέτος μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού κάναμε μόνο μια βουτιά και αυτό σε παγωμένη θάλασσα…….

Φέτος βλέπω μόνο ,,μίλα μου βρώμικα,,

και ας μη μου αρέσει να μου μιλαν ,,βρώμικα,,

( μόνο να τρώω βρώμικα :Ρ)………

Φέτος κάνω ότι μπορώ για να μην πηγαίνω κόντρα σε αυτά που η ζωή θέλει να κάνει …….

Απλά της δείχνω εμπιστοσύνη…….

Γιατί ξέρει τι κάνει ……..