Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Για ενα ψαθινο καπελο....


Στη διαδρομή Κομοτηνή – Αλεξανδρούπολη, έχοντας χίλια δυο στο μυαλό μου…βριζοντας όταν είδα στον Ιασμο να έχουν σχεδόν έτοιμα τα διόδια σε χρόνο ντε τε … ενώ στην γειτονιά μου για ένα στρόγγυλο πραμα ( που μπορεί να γίνει σε μια νύχτα) στην μεγάλη διασταύρωση έκαναν ένα μήνα ….



Είδα κάτι στη μέση του δρόμου…..



Ένα ψάθινο μεγάλο ασπρόμαυρο γυναικείο καπέλο …..



Πρώτη σκέψη… γιατί δεν σταμάτησε να το πάρει?



Δεύτερη σκέψη … τι τον θες κυρά μου τον γκόμενο με το κάμπριο αφού δεν μπορείς να κρατήσεις το καπέλο σου?



Τρίτη σκέψη … τι το θες κυρά μου το κάμπριο αφού δεν ξέρεις να στερεώσεις το καπέλο?



Τέταρτη σκέψη … πρέπει στο κάμπριο να φοράς το καπέλο με λαστιχάκι να μη σου φεύγει?



Πέμπτη σκέψη … δεν θα το είχε ανάγκη για να μην σταματήσει να το πάρει ..



Έκτη σκέψη … γιατί στις ελληνικές ταινίες δεν φεύγει το καπέλο στο κάμπριο από την Βουγιουκλάκη ή από την Καραγιάννη?



Εβδόμη σκέψη … ρε λες να τσατίστηκε ο γκόμενος που του έμπαινε το άχυρο στο μάτι όταν πήγαινε να την φιλήσει και να το πηρέ και να το πέταξε?



Όγδοη σκέψη …. Μήπως πέρασα την έξοδο για Αλεξανδρούπολη? .. όχι οκ



Ένατη σκέψη …. Είχα κάνει κάποτε δουλειά με τον παππού καπέλα-σταμιων … λες να ζει ακόμη?



Δέκατη σκέψη … καλά που δεν είχα ποτέ γκόμενο με κάμπριο .. να χάσω κάνα καπέλο.. και να περάσει να το δει καμία χαμένη σαν την κορινοσκυλιδου και να σκέφτεται τέτοιες μαλακιες….



Πάνω στο μαλακιες … βγήκα και στην έξοδο Αλεξανδρούπολης… έκανα το ραντεβού με τον πελάτη μας… ο οποίος ευτυχώς δεν έχει κάμπριο :ρ