Η Πέτρα

Ένας γλύπτης πήγε σε ένα λατομείο να πάρει μια πέτρα μεγάλη για να κάνει ένα άγαλμα
Βρήκε μια μεγάλη πέτρα και την χώρισε στα δυο
Πήρε το ένα κομμάτι και άρχισε με τα εργαλεία του να προσπαθεί να το διαμορφώσει όπως ήθελε
Το κομμάτι όμως ήταν αδύνατον να δουλευτεί όσο και να προσπαθούσε
Πήρε λοιπόν το άλλο κομμάτι και άρχισε να δουλεύει πάνω σε εκείνο
Το έτριψε ……το πελέκισε ….το χτύπησε…. το γυάλισε……..
Και έφτιαξε ένα υπέροχο άγαλμα το οποίο στήθηκε σε μια πλατεία να το θαυμάζουν όλοι

Το πρώτο κομμάτι το βαλαν κάτω από το άγαλμα για να μην τα χωρίσουν

Ο κόσμος πατούσε όμως στο πρώτο κομμάτι πέτρας επάνω για να θαυμάσει πιο καλά το άγαλμα

Μετά από λίγο καιρό το πρώτο κομμάτι έκανε παράπονα

<<Γιατί εμένα με πατανε για να θαυμάσουν εσένα?>> Είπε στο άγαλμα

<<Γιατί εσύ δεν δέχτηκες να πονέσεις όταν ο καλλιτέχνης σε διάλεξε πρώτο για να σε φτιάξει άγαλμα>> …. Απάντησε το δεύτερο κομμάτι
<<Εγώ πόνεσα , χτυπήθηκα, πελεκίστηκα, γυαλίστηκα για να γίνω αυτό που είμαι >>

Και συνέχισε

<<Αλλά στην τελική θαυμάζουν εμένα αλλά περισσότερο τον δημιουργό που είχε την έμπνευση να φτιάξει εμένα >>

Ο Καφές

Λένε ότι άμα ρίξεις τον καφέ παίρνεις λεφτά

Σήμερα έπεσε όλος ο πρωινός καφες πάνω στον καναπέ ( ναι Γωγώ μου πάει ο καναπεςςςςςς)

Σχετικά με τα λεφτά ….. μουφα η υπόθεση

Χτες τα είχα πάρει τα λεφτά…. Τα οποία τα χάρηκα για 20 περίπου λεπτά….
Με έγιναν σίφουνας

Αλλά λέω δεν πειράζει…. Διότι είχα υπ όψιν μου να φύγω και να πάω ταξίδι για μάζεμα χρημάτων..
Εσύ είσαι που το λες?
Από βδομαδα είπαν όλοι στο τηλ.

Τελικά έμεινα να πλένω τον καναπέ και τα μαξιλάρια….
Περί χρημάτων ουδείς λόγος ….
Κάτσε και σκάσε που λέμε…… εγώ είπα κάτσε και σκάσε και πλένε μαξιλάρια

Και άντε σκέψου εσύ τώρα πιο το θετικό της υπόθεσης
Θα δείξει……. Θα σας πω σε λίγες μέρες…… όταν το καταλάβω :)

Καλό Σεφτέ

Ένα τέταρτο χρειάστηκε περίπου για να αποφασίσουμε να βουτήξουμε πιο πάνω από τα γόνατα.
Σε αντίθεση με την κορινα που βούτηξε αμέσως και ολόκληρη πριν ακόμη βρούμε που θα καθίσουμε ( ποιον να έμοιασε αυτό το παιδί ) :Ρ

Ήταν μπούζι η άτιμη η θάλασσα ….. αλλά υπέροχη, καθαρή, ήρεμη.


Εκεί λοιπόν που σκεφτόμουν πολλή σοβαρά να βουτήξω και πιο πάνω από τον (_)_)

Περναει από τον δρόμο ένα κόκκινο ντατσουν ….. γύφτος οδηγάει …. Γυφτισα συνοδηγός… ανοιχτα τα παράθυρα και φωνάζει ………

ΚΑΛΟΟΟΟ ΣΕΦΤΕΕΕΕΕ

Ε λέω δεν μπορεί συμβολικό είναι αυτό

Και βούτηξα ολόκληρη αφήνοντας μια κραυγή καλύτερη από την Μαρία Καλλας νομιζω :Ρ

Καλο καλοκαιρι να εχουμε :)

Χειρογραφο !

Η φύρα

Την έμαθα την λέξη πριν χρόνια όταν ξεκίνησα στην δουλεία με τα ρούχα.
Όταν κόβονται λέει τα ρούχα πρέπει να στρώνονται σωστά τα πατρόν ώστε να
Έχει η παραγωγή λιγότερη φύρα !!!

Αργότερα έμαθα ότι
1. Η φύρα μπαίνει μέσα στο κοστολόγιο
2.Την πουλάμε με το κιλό πάλι για να την επεξεργαστούν πάλι σε άλλα ( χαλιά μ κουρελούδες κτλ)

Άρα διπλό το κέρδος !!!!

Εγώ έπαιρνα και τα έκανα ξεσκονόπανα ( ειδικά τα βαμβακερά μουυυρλια…. Άτιμο σουιφερ μας άφησες χωρίς ξεσκονόπανα) :Ρ

Διάβασα ένα σχόλιο ε ένα μπλοκ για την φύρα στις ανθρώπινες σχέσεις λοιπόν
και σκέφτηκα τα ίδια πράγματα
το σχόλιο έγραφε ότι πρέπει να την πετάμε

νομίζω ότι αν το κάνουμε όπως στα ρούχα θα είμαστε πιο κερδισμένοι

έτσι
1. Την βάζουμε μέσα στο κοστολόγιο της ζωής μας , αποκτώντας την εμπειρία της εκαστοτε φύρας και
2. Την πουλάμε ακριβά στην επόμενη φάση που χρειαζόμαστε την γνώση που αποκτήσαμε

Άρα διπλό το κέρδος !!!!

Φύρα πάντα θα υπάρχει ας την εκμεταλλευτούμε σωστά λοιπόν

Έχω κολλήσει

Ατέλειωτη μέρα με διώχνεις πιο πέρα
ζω στη σιωπή ζεις στον αέρα
Το φως μου θα κρύψω τις πόρτες θα κλείσω
τίποτα μπροστά μου τίποτα ν΄αρχίσω

Αν μ΄αγαπάς θα με θυμάσαι
κάθε στιγμή σε κάθε βλέμμα
Αν μ΄αγαπάς θα περνάς
το ίδιο δύσκολα με μένα
Αν μ΄αγαπάς θα με θυμάσαι
κάθε στιγμή σε κάθε ψέμα
Αν μ΄αγαπάς θα περνάς
το ίδιο δύσκολα με μένα

Ατέλειωτο βράδυ τρυπάς το σκοτάδι
τρυπάς τη ψυχή κι αφήνεις σημάδι
Σε ένοχη μνήμη ο χρόνος με κλείνει
παίρνει πολλά λίγα μου αφήνει

Αν μ΄αγαπάς θα με θυμάσαι
κάθε στιγμή σε κάθε βλέμμα
Αν μ΄αγαπάς θα περνάς
το ίδιο δύσκολα με μένα
Αν μ΄αγαπάς θα με θυμάσαι
κάθε στιγμή σε κάθε ψέμα
Αν μ΄αγαπάς θα περνάς
το ίδιο δύσκολα με μένα

Η ατάκα της γιαγιάς

Ο Γιάννης μου είχε πει όταν ξεκίνησα το μπλοκ
Να γράψω κάτι για την γιαγιά διότι την αναφέρω λέει πολλή συχνά

Αποφάσισα να μην είναι ένα αφιέρωμα
Αλλά να γράφω τις ατάκες της κάθε φορά


Για σήμερα έχω δυο μαζεμένες

Μετά τα σχετικά στον τηλ ακλούθησε το εξής

Λένα « το πρήξιμο στα πόδια πως πάει έφυγε? «
Γιαγιά « ναι έφυγε, αυτή είναι η δουλεία του παιδιμ να φεύγει……. να έρχεται «




Τηλ πριν το Πάσχα

Γιαγιά « θέλω να πάω και στην εκκλησία βρε παιδιμ αλλά δεν μπορώ»
Λένα « πες να έρθουν να σε πάρουν να σε πάνε»
Γιαγιά « Α! δεν έχω παράπονο έρχονται τα παλικαριαμ ( εγγόνια) με πάνε όπου θέλω.
Βλέπεις τώρα στα γεράματα έγινα μεγάλη κυρία, με συνοδεία πάντα. Χαχααχχαχαχααχχα (γελάμε και οι δυο) έτσι δεν είναι οι μεγάλες κυρίες? Πάντα με κάποιον συνοδεία? «
Λένα « έτσι γιαγιά έτσι «