Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

Η Πέτρα

Ένας γλύπτης πήγε σε ένα λατομείο να πάρει μια πέτρα μεγάλη για να κάνει ένα άγαλμα
Βρήκε μια μεγάλη πέτρα και την χώρισε στα δυο
Πήρε το ένα κομμάτι και άρχισε με τα εργαλεία του να προσπαθεί να το διαμορφώσει όπως ήθελε
Το κομμάτι όμως ήταν αδύνατον να δουλευτεί όσο και να προσπαθούσε
Πήρε λοιπόν το άλλο κομμάτι και άρχισε να δουλεύει πάνω σε εκείνο
Το έτριψε ……το πελέκισε ….το χτύπησε…. το γυάλισε……..
Και έφτιαξε ένα υπέροχο άγαλμα το οποίο στήθηκε σε μια πλατεία να το θαυμάζουν όλοι

Το πρώτο κομμάτι το βαλαν κάτω από το άγαλμα για να μην τα χωρίσουν

Ο κόσμος πατούσε όμως στο πρώτο κομμάτι πέτρας επάνω για να θαυμάσει πιο καλά το άγαλμα

Μετά από λίγο καιρό το πρώτο κομμάτι έκανε παράπονα

<<Γιατί εμένα με πατανε για να θαυμάσουν εσένα?>> Είπε στο άγαλμα

<<Γιατί εσύ δεν δέχτηκες να πονέσεις όταν ο καλλιτέχνης σε διάλεξε πρώτο για να σε φτιάξει άγαλμα>> …. Απάντησε το δεύτερο κομμάτι
<<Εγώ πόνεσα , χτυπήθηκα, πελεκίστηκα, γυαλίστηκα για να γίνω αυτό που είμαι >>

Και συνέχισε

<<Αλλά στην τελική θαυμάζουν εμένα αλλά περισσότερο τον δημιουργό που είχε την έμπνευση να φτιάξει εμένα >>

2 σχόλια:

dr.SeenG είπε...

Χμ... "μπρος τα κάλλη τι'ναι ο πόνος" δηλαδή? Αν και η ιστορία έχει άλλο συμβολισμό βέβαια.
Πολύ ωραίο. Καλησπέρα ταξιδιάρα :)

korinoskilo είπε...

τον αλλον συμβολισμο εννοουσα.... καμια σχεση με αυτο που λες ..... ουτε που μου περασε απο το μυαλο :)
καλησπερα ,,παπαρολογε,, :Ρ