Χαμηλός αιματοκρίτης

Δεν είχα ξαναδεί το πρόσωπο της να λάμπει τόσο πολλη. Γυάλισαν τα μάτια της, χαμογέλασε, ανασήκωσε λίγο το κεφάλι της , μια έκφραση χαρούμενης λαχτάρας
Μόλις μας είδε να μπαίνουμε με την μαμά μέσα στο δωμάτιο που νοσηλευόταν.

Εσκιψα την φίλησα
Μου κρατούσε το χέρι για ώρα

<<πολλή μοιραίο μαλλί βρε γιαγιά>>
<<είδες… και δεν σας είπα να μου φέρετε κάτι να τα μαζέψω>>

Έβγαλα το κοκαλάκι από τα μαλλιά μου και η μαμά , της τα έπιασε αλογοουρά

<< καλά σαν κοριτσάκι είσαι έτσι με την αλογοουρά, έτσι πρέπει να τα κάνεις>>
<<είδες…. Πως δεν το σκεφτήκαμε τόσα χρόνια>>

Χααχαχαχαχχαχαχα όλες μαζί

<<Χτες μαζευτήκαμε σπίτι σου και φάγαμε πίτσες, το κάναμε άνω κάτω το σπίτι σου>>
<< δεν πειράζει θα πάρω την σουζη από εβδομάδα να τα καθαρίσει>>

Μπήκε η νοσοκόμα να της βάλει την φιάλη με το αίμα
Τραβήχτηκα πιο πέρα να μην βλέπω

<< Δεν μπορώ να τα βλέπω αυτά και όταν δίνω αίμα, πάντα κοιταω από την άλλη μεριά>>
<<Εγώ τον κοιτούσα τον γιατρό χτες που μου έβαζε τον ορό >>
<<Μάλλον θα ήταν κούκλος γιαγιά γι αυτό τον κοιτούσες >>
<<Πράγματι κούκλος ήταν…. Λες γι αυτό να μην με πόνεσε ο ορός? >>
Χαχααχαχχααχαχαχαχ όλες μαζί πάλι

<< Όλα καλά τελικά γιαγιά τον ανεβάσαμε τον αιματοκρίτη τον άτιμο>>
<< Παιδιμ η γυναίκα όλα τα ανεβάζει άμα το θελήσει>>

ΧΑΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ μας άκουσε όλη η μονάδα παθολογίας