Ο μικρος βοσκος ......

Οδηγούσα σε έναν κατσικόδρομο στην κυριολεξία……..

Ανάμεσα σε βουνά …..

Στροφές συνέχεια……

Στην άκρη του δρόμου περπατάει ένα σκυλί …..

Μεγάλο ….. άσπρο ……. Κατεβασμένο το κεφάλι …….

Φυλαει το κοπάδι του …….

Το κοπάδι περπατάει στη άλλη άκρη του δρόμου πιο κάτω…….

Όσο πλησιάζω το σκυλί ……

Το βλέπω να κατευθύνετε προς την μέση του δρόμου……..

Κόβω απότομα ταχύτητα ……..

Το αφήνω να περάσει ……..

Να πάει στην μεριά του κοπαδιού του ……..

Γέρικο ……… αλλά δυνατό …..

Λίγα μέτρα πιο κάτω ……

Ο μικρός βοσκός είχε δει όλη την σκηνή ……..

Εγώ τον έβλεπα τώρα ………

Στο ένα χέρι κρατούσε ένα ξύλο …….

Το άλλο χέρι το έβαλε στην καρδιά του ………

Έκανε μια μικρή υπόκλιση ……..

Πήρε το χέρι από την καρδιά του ……..

Και με χαιρέτησε ……..

Για κάτι που είναι αυτονόητο ………

Μάλλον δεν ήταν για τον μικρό βοσκό ……

Μάλλον είχε δει να παταν ή να βρίζουν τους συντρόφους της ζωής του ……



Μέσα στα βουνά ……

,,Άκουσα,,

Tο πιο ευγενικό …….

Το πιο τρυφερό …….

Το πιο γλυκό ……….

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Από έναν μικρό βοσκό …….

Για κάτι αυτονόητο ……..